تنهایی آدم را حشره شناس میکند

حتی نایاب ترین عنکبوت های دنیا هم

در اتاق من تار تنیده اند[

افسوس که بی فایده فرسوده شدیم…
وز داس سپهر سرنگون سوده شدیم
دردا و ندامتا که تا چشم زدیم…
نا بوده به کام خویش، نابوده شدیم

گاهی عمر تلف میشود ؛
به پای یک احساس ….
گاهی احساس تلف میشود ؛
به پای عمر !
و چه عذابی میکشد ،
کسی که هم عمرش تلف میشود ؛
هم احساسش …

در برهوت بی کسی ، تنها تو همزاد منی
ای نازتر از خواب شبم ، آیا تو هم یاد منی ؟

این یه فاجعه ی خیلی بزرگه برا هممون ....